Zie ook de repertoire-lijst en toelichtingen
John de Simone (1974) - Deus Ex Machina, for String Quartet with Octachord, 2004 (14')
in opdracht van het Fonds van de Scheppende Toonkunst, geschreven voor het Mondriaan Kwartet.
1. Panic on Planet Earth; 2. Aliens Arrive; 3. The Death Ray; 4. Earth Vs Aliens; 5. Doomsday Bomb (Deus Ex); Featuring: Mondriaan Quartet as the Earthlings and The Octachord as the Alien Menace.
Richard Ayres (1965) - No. 38 (Three small pieces for String Quartet), 2003
in opdracht van het Fonds van de Scheppende Toonkunst, geschreven voor het Mondriaan Kwartet.
1. Tanase's Eyes; 2; 3. Countess Eva von Spendu (on a horse) gallops through the forest (pausing four times to contemplate natural splendor)”.
John Zorn (1953) - The Dead Man, 1990 (13')
Alexander Mossolov (1900-1973) - Strijkkwartet no 1 op.24, 1926 (20')
andante non troppo - adagio -scherzo - finale
Het Mondriaan Kwartet is opgericht in 1982. Het kwartet legt zich vooral toe op de uitvoering van 20-ste eeuws repertoire. Regelmatig geeft het Mondriaan Kwartet opdrachten aan componisten.
Meer dan honderd stukken werden speciaal voor het kwartet geschreven, onder andere door Iannis Xenakis, Guus Janssen, Henry Brant, Diderik Wagenaar, Luca Francesconi, Takayuki Rai, Henny Vrienten, Neely Bruce en Paul Termos.
Het Mondriaan Kwartet trad o.a. op in het Holland Festival, Huddersfield Contemporary Festival (Engeland), Ars Musica (België), Festival Internacional de Las Artes (Costa Rica) en het Festival Internacional Cervantino (Mexico). Het kwartet gaf verder over de hele wereld concerten.
Met de dansgroep Rosas van Anne Teresa de Keersmaecker maakte het kwartet de film 'Hoppla'. Een film met Live muziek van het vierde strijkkwartet van Béla Bartók. Ter gelegenheid van het 20-jarig jubileum in 2002-2003 heeft het Mondriaan Kwartet "The Girlsssss Collection" van Chiel Meijering uitgevoerd in het Concertgebouw te Amsterdam en elders in Europa. In februari 2004 werd een 6-daagse toernee gemaakt door Engeland op uitnodiging van de organisatie CMN (Contemporary Music Network) met nieuwe composities oa van John de Simone met octachord.
Robert Pravda werd geboren in 1967 in Novi Sad, voormalig Joegoslavië. Sinds 1997 woont hij in Nederland waar hij werkzaam is aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Zijn vroege experimenten met geluidsinstallaties en instrumentenbouw leidden tot het monochord, een 3 meter lange snaar, bespeeld door electro-magneten. Het werd tentoongesteld in Amsterdam op het Monteverdi Festival in 1998. Pravda ontwierp (zijn eerste versie van) het octachord in 2001. Dit grensverleggende akoestische instrument heeft 8 lange snaren, die elk afzonderlijk in trilling worden gebracht door een elektrische motor. In het midden van elke snaar zit een brug die door midi-control in beweging kan worden gebracht, waardoor het octachord voortdurend veranderende harmonische velden, ritmische pulseringen en glissandi kan creëren. De geproduceerde geluiden worden versterkt door een grote klankkast onder aan het instrument. Het octachord werd voor het eerst gepresenteerd op de Haagse Hogeschool in 2001. Voor de tournee met het Mondriaan Kwartet heeft Pravda een compactere en demonteerbare versie van het octachord ontworpen en gebouwd.
John de Simone (Aylesbury) is een veelbelovende talentvolle componist, die zijn opleiding o.a. aan het conservatorium in Den Haag deed. In 1993 begon hij te componeren tijdens zijn tuba-studie aan de St. Mary's Music School in Edinburgh. Hij studeerde verder aan de Cardiff University, de Guildhall School of Music, en tenslotte in Den Haag. In 2000 richtte hij het ensemble Muse op, schreef composities voor deze groep en ontving opdrachten van Ensemble de Ereprijs, Slagwerkgroep Den Haag en het Aurelia Saxophone Quartet.
Richard Ayres (Cornwall) studeerde compositie in Huddersfield voordat hij naar Nederland verhuisde in 1989 om aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag te gaan studeren, waar hij nu zelf compositie doceert. Sinds 1990 werkt hij als componist en ontving opdrachten van onder anderen het ASKO Ensemble, het Schönberg Ensemble, het Ives Ensemble, Orkest de Volharding, het Maarten Altena Ensemble, het Nederlands Balletorkest, het City of Birmingham Symphony Orchestra, Apartment House, London Sinfonietta, Klangforum Wien, MusikFabrik en Continuum (Canada). Ook schrijft hij voor gelegenheidsensembles met ongebruikelijke bezettingen.
In december 2003 heeft hij de “Matthijs Vermeulenprijs 2003” gekregen voor zijn in 2002 voltooide compositie No.36 NONcerto for Horn.
John Zorn (New York) is ongetwijfeld een van de belangrijkste componisten van deze eeuw. Zijn carrière zou gemakkelijk voer kunnen zijn voor een batterij socio- en psychologen. In de jazz-wereld wordt hij gerespecteerd om zijn grondige kennis van de bebop en zijn perfecte altsaxofoontechniek. Met zijn groep Naked City verkende hij de grenzen van de jazz door die te mengen met rock en punk, en onlangs kwam hij naar Europa om met onder meer Napalm Death drummer Mick Harris funk voorbij de pijngrens te spelen. Maar net zo goed leidt hij zijn groepen Masade en Bar Khkba strak door respectievelijk klezmermuziek of oosters geïnspireerde kamermuziek. Ook is hij veelvuldig actief als componist van filmmuziek.
Alexander Mossolov (Kiev) behoorde met o.a.Sjostakovitsj, Lourié en Roslawetz tot de generatie componisten, die in de eerste jaren na de communistische machtsovername, de Russische muziek met revolutionair elan van nieuwe impulsen voorzag. Helaas werden deze mensen spoedig daarna monddood gemaakt of tot grote concessies gedwongen. Mossolov, geboren in 1900, begon pas echt met componeren op 21-jarige leeftijd. Vanaf 1921 tot 1925 studeerde hij compositie en piano aan het conservatorium van Moskou. Daarna maakte hij in Rusland naam als pianist, met voornamelijk zijn eigen uiterst moeilijke werken op het repertoire. Het zwaartepunt van zijn compositorisch oeuvre ontstond in de jaren 1924-26, toen hij maar liefst zo'n dertigtal werken schreef. In die tijd ontstond ook het eerste strijkkwartet. Eind jaren twintig kreeg Mossolov steeds meer kritiek van de officiële Sovjet-Russische componistenbond. Hem werd verweten dat zijn muziek teveel individuele expressie bevatte. In 1936 werd hij wegens openbaar dronkenschap uit de componistenbond gezet. Het jaar daarop werd hij veroordeeld tot acht jaar gevangeniskamp. Deze straf werd na een half jaar omgezet in een vijfjarige verbanning uit Moskou. Vanaf 1939 maakte hij reizen naar Kirgizië en Turkmenistan om de volksmuziek aldaar te bestuderen. Dit vond zijn weerslag in zijn latere, zeer breed opgezette werken, waaronder enige symfonieën.
Mede mogelijk gemaakt door het ThuisKopie Fonds en OCW.