Strijkkwartet nr. 4 opus 49 ( 1987- 1988 )
De in Moskou geboren componist Vassili Lobanov is schepper van een groot kamermuziek-oeuvre. Sinds 1997 woont en werkt hij in Duitsland. Zelf een voortreffelijk concertpianist schreef hij veel voor piano in combinatie met andere instrumenten , maar ook een aantal strijkkwartetten waaruit een grote affiniteit met dit genre blijkt. De invloed van zijn belangrijkste leermeester Alfred Schnittke verloochent zich hierin niet.
Het Vierde Stijkkwartet ( 1987- 1988 ) ademt echter meer de sfeer van een andere Grote Rus, Dimitri Schostakovisch. Om die reden wordt dit kwartet soms het “imaginaire zestiende kwartet” van Schostakovisch genoemd. Lobanov sluit inderdaad vrij naadloos aan bij Schostakovisch.’ laatste kwartetten. De keuze van de tempi van de drie delen ( Adagio-Presto- Largo ), de kale, strak- elegische textuur van het Largo en in het algemeen de ascetische kwaliteit van het werk zijn zeer verwant aan het late werk van zijn illustere voorganger. Hetzelfde geldt voor het hoekige ritme waarin de dissonant geharmoniseerde melodie van het Presto voorbij flitst, terwijl de agressieve trillers en glissandi waarmee dit deel opent, refereren aan Lobanov’s inspiratiebron op zijn macaberst.