Chiel Meijering (1954)
Kiss of Fire (1999)
Ik verveel mij bijzonder snel. Eigenlijk houd ik het nooit uit op concerten, ga daar dan ook weinig naar toe. Blijft er niets anders over dan te proberen mezelf te vermaken. Om er voor te zorgen dat ik elke keer weer het wiel moet uitvinden vernietig ik altijd alle aantekeningen en schetsen, mezelf herhalen zou helemaal 'boring' zijn. Uiteraard heb ik wel methodes om aan materiaal te komen. Gebruikte ik daar vroeger rekenmachines, reeksen en telefoonboeken voor, tegenwoordig is de computer een leuk stukje gereedschap om data mee te filteren en te manipuleren. Precies zo zat ik op een zaterdagmiddag ergens in 1999 te klooien met data, in dit geval had ik een liedje ingespeeld van Astrid Gilberto, zonder het vooropgezette doel om nu een strijkkwartet te schrijven. 't Had van alles kunnen worden, inclusief een nieuw liedje voor mevrouw Gilberto. Voor zover ik me het kan herinneren heb ik wat zitten processen en "timestretchen" en hoorde ik na verloop van tijd in het resultaat vaag de contouren van iets dat wel interessant zou kunnen worden, iets swingends met accenten. Alchemie? soms is het een droom, een visioen dat aan je verschijnt. Verveelde je je eerst nog achter dat beeldschermpje, plotseling versnelt je hartslag en krijg je het gevoel van opwinding van een jager die richt. Dan, alsof je een ui pelt haal je alles wat het idee vervuilt eromheen
weg om tot de kern waar de bloem zit, te komen. Meestal heb je dan 4, 8 of als je geluk hebt meer maten muziek die dan de basis van je stuk gaan vormen. De rest is ambacht. Daar ik in die periode wel een vage opdracht had liggen om voor een door de IJsbreker georganiseerde schrijversavond met Lodewijk de Boer in de Rode Hoed iets te doen met een strijkkwartet (Schönberg Kwartet) vielen op een gegeven moment alle stukken op zijn plaats. Het werd een strijkkwartet bestaande uit alleen maar zestiende noten. Uiteindelijk liep toch alles anders en moest ik iets maken voor piano, actrice en zang op teksten van Lodewijk de Boer. Zo kwam het stuk dan uiteindelijk terecht waar het terecht moest komen. Bij het Mondriaan Kwartet. C 2001, Chiel Meijering
De eigen website van Chiel Meijering >>> http://www.euronet.nl/~hubiware/HomeChiel.html